در اوایل دهه ١٩٨٠ پس از کشف جذابيت های تخته نرد در هنگام آزمایش سیستم برخی از سیستم های نرم افزاری کاملاً حیاتی، شطرنج را رها کردم (در آن روزها کامپیوترها کند بودند و ما هنوز از کارت های پانچ استفاده می کردیم). دو کتاب اولى که خواندم کتاب تخته نرد نوشته Jacoby & Crawford و تخته نرد برای سود بردن Jowek بود. این کتابها بی اندازه عملکرد و بازدهی مالی من از بازی را بهبود بخشیدند و یک بار دیگر ثابت کردند که یادگیری به هر شکلی از روش ساختاری بسیار فراتر از یادگیری تصادفی است که شخص از طریق بازی به دست می آورد. در اوایل سال ١٩٨٢ به نیویورک نقل مکان کردم، بلافاصله کتاب خواندن و مهارتهایم را افزایش دادم. با این حال هر هفته کتاب منتشر نمی شد و من به دنبال چیزی می گشتم که بتواند من را در جریان رویدادهای دنیای تخته نرد قرار دهد.
مجله تخته نرد لاس وگاس
تقریباً در این زمان “مجله تخته نرد لاس وگاس” که توسط مایک مکساکولی منتشر شده بود، در حالى به پایان رسيد كه محبوبيت تخته نرد افزايش يافته بود. در همین حال، روزنامه “تخته نرد تایمز” در نیویورک که توسط Les B. Levi ویرایش شد، به انتشار خود ادامه داد، آخرین شماره ای که من در پاییز ٨٣ منتشر کردم. هر دو مجله تئوری را با اخبار، حکایات و برنامه مسابقات ترکیب کردند و در ترویج تخته نرد کار خوبی انجام دادند. LVBM کمی فعال تر بود اما بعد از آن از ساحل غربی تگرگ آمد و ما باید کمک هزینه ای برای آن تهيه مى كرديم. در حالی که همه اینها ادامه داشت، دو نفر به طور منظم خبرنامه تولید می کردند. کارول جوی کول در منطقه (آن زمان) کمی شناخته شده فلینت، میشیگان ، قبلاً در ژوئن ١٩٨٧، برنامه” اخبار تخته نرد منطقه فلینت” خود را آغاز کرده بود. در رویکرد خود بیش از ٢٠ سال صادقانه و خوب در فلينت عمل كرده بود و به مخاطبان بسیار بزرگ دنیا خدمت کرده بود. همچنان لیست نهایی مسابقاتى كه در آینده قرار بود برگزار شود را نيز ارائه می داد. در شیکاگو، در مارس ١٩٧٧، بیل دیویس اولین خبرنامه خود را با عنوان “خبرنامه ملی لیگ تخته نرد” در ژوئن ١٩٨٨ و دو برنامه دیگر را با عنوان “شیکاگو پوینت” اجرا مى كرد که البته هنوز هم ادامه دارد. از كارهاى او، ارائه عالی اخبار، حکایت ها و نظریه ها. از اواسط تا اواخر دهه ١٩٨٠، تا آنجا که یادگیری تئوری جدید پیش رفت، ما بار دیگر به يك سرى کتاب ها روى آورديم، که از ميان آنها کتابهایی مانند دنی کلاینمن و بیل رابرتی پایداری داشت. در هر صورت، كتابهای كلینمن به گونه ای نوشته می شدند كه گویی گلچینی از مقالات مجله هستند و بازی تخته نرد را به صورت سرگرم كننده، اما مهمتر از همه، با داشتن جنبه آموزشى حفظ می كنند. تغییر بعدی زمانی اتفاق افتاد که در سال ١٩٨٩ هارالد جوهانی كتاب دو زبانه خود را در سراسر اقیانوس اطلس در آلمان به نام” مجله تخته نرد” آغاز کرد. جوهانی بر روی ضبط و انتشار کل مسابقات بین بازیکنان برتر متمرکز بود، بنابراین روش متفاوتی از یادگیری تخته نرد و یکی از مواردی که در طول سال ها بسیار ارزشمند به اثبات رسیده ارائه داد. هیچ کس سعی نکرده است به طور منظم مجله ای تولید کند که بر نظریه تخته نرد و پیشرفت آن تمرکز داشته باشد. زمان رسیده بود و در آغاز سال ١٩٩١ دو مجله جدید شروع به انتشار کردند. “Leading Edge” ساخته روی فریدمن شکوفا شد و در عرض یک سال درگذشت اما ما را در شناخت بازی 6-2 ، 6-3 ، 6-4 در پاسخ به حریفی که با اولین دور خود یک امتیاز داخلی کسب کرد، از خود برجاى گذاشت.
