چند وقت است که تخته نرد بازی می کنید و چگونه وارد آن شدید؟
من بازی را در ژوئن ١٩٧٩ شروع کردم. برادر کوچکتر من، مونچکین، از زمانی که دبیرستان را در سال ١٩٧٢ به پایان رساند، بازی می کرد. او خیلی سریع پيشرفت كرد، و در سال ١٩٧٣ در سالی که تیمی ویزکارور برنده شد، به نیمه اول شیکاگو اوپن راه یافت.
او در یک تورنمنت در آرلینگتون هایتس با دین موئنچ برخورد کرد و دین خود را به باشگاه نورث ادا كرد. این در سال‌هایی بود که دنی روتمن مالک آن بود و معادل شیکاگو باشگاه مایفر نیویورک بود. طبقه بالا در یک ساختمان اداری در 4777 Peterson بود، تقریباً به هیچ جاى خاصی نزديک نبود و پیدا کردن آن سخت بود.
مانند مايفاير، North Club یک کلوپ بریج بود که بهترین‌های شهر برای بازی کردن آنجا بودند. و از آنجایی که بهترین بازیکنان بریج آنجا بودند، بهترین بازیکنان بازی به آن مکان جذب مى شدند. بنابراین شما بهترین شطرنج بازان (کریگ چل استورپ و گرگ دفوتیس)، بهترین بازیکن قلب (چارلی پرز)، بهترین بازیکن جین (احتمالا هال موزر) و بهترین بازیکنان تخته نرد را آنجا پيدا مى كرديد. تیمی ویزکارور اولین بازیکن واقعا خوبى بود، اما کریگ، گرگ و بابی اندرسون به سرعت وارد بازى شدند.
اولین معلمان / مربیان شما چه کسانی بودند؟
اولین معلم من جان الیوت بود، کسی که تخته نرد را به من آموزش داد. در اواخر تابستان، مسابقات یکشنبه شب را در بوچ برگزار مى کردیم. چند ماه بعد هوارد مارکوویتز و ایدا ویل گامون شیکاگو را افتتاح کردند، جایی که من و جان توانستیم در کلاس بازیکنانی بهتر از بازیکنانی که در بوچ بودند، بازى كنيم.
در همان زمان برادرم تعدادی از کتاب‌های تخته نرد خود را به من داد – مثلاً Dwek’s – و من به عنوان هدایای کریسمس، “پارادوکس‌ها و احتمالات” و “چشم‌انداز خنده‌ها در شمارش “را دریافت کردم. تیمی ویزکارور به شیکاگو مرتب رفت و آمد مى كرد. او به من آموزش هايى می داد و برخی از مسابقات بدون حاشیه را که الیوت وینسلو، نانسی لیدرمن و برخی از مسابقات رامول (بوچ میز و دیو کاردول) رونویسی کرده بودند، مرور کرد.
در فوریه ١٩٨٢، برادرم تماس گرفت و پرسید که آیا می‌خواهم برای امرار معاش بلک جک بازی کنم؟ پس از هشت سال، من مدتها بود که به اوج یادگیری خود در شرکت تاکسی رسیده بودم و به آرامی به سمت رکود حرکت می کردم.
لاس‌وگاس مدرسه ای بود که در آن توانستم به هر قولی که به عنوان بازیکن به خودم داده بودم كه انجام دهم رسيدم، و اين مكان من را به یک بازيكن حرفه‌ای تبدیل کرد. برای شروع، اکنون با تیمی و مانچکین هم اتاق بودم.
بزرگترین دستاورد خود در تخته نرد را چه می دانید؟
من مطمئن نیستم که بتوانم پاسخ اين سؤال را به خوبى بدهم.
یکی از پاسخ‌ها نوشتن كتاب ” Can A Fish Taste Twice As Good”؟ است. نوشتن اين كتاب بیش از یک سال طول کشید، البته با كمک والتر.
كار دیگر من، ” body of works” است كه داراى حدود ١٣٠ صفحه مى باشد. من تا به حال بیش از ١٥٠٠ صفحه مطالب تخته نرد نوشته ام.
من موفقیت‌های قابل توجهی در تورنمنت داشته‌ام (جوابی که فکر می‌کنم به دنبالش بودید)، از جمله رتبه دوم در اوپن ژاپن و رتبه اول در سوپر جک‌پات اخیر، یا دوم در جام درخت هلو و رتبه اول در مسابقات مسترز جورجیا، به علاوه کسب چهار جایزه در رویدادهای یکی از مسابقات قهرمانی ایالت ایلینوی.
اما چیزی که من به آن افتخار می کنم قهرمانی در مسابقات آزاد آمریکاست. جام‌های جهانی به‌عنوان بهترین و معتبرترین رویدادهایی که تا کنون برگزار شده است، در نظر گرفته می‌شوند. سالی که من قهرمان شدم هفتاد و شش بازیکن حضور داشتند كه اکثر آنها در بین صدها بازیکن برتر جهان بودند.
از چه بازی‌ها، ورزش‌ها و فعالیت‌های دیگری لذت می‌برید و آیا در این موارد به موفقیت رسیده‌اید؟
به بازی بلک جک حرفه ای اشاره کردم. من این کار را برای چند دهه انجام دادم و در کازینوهای سراسر جهان بازی کردم.
در سال ١٩٨٣ با ترديد وارد بریج شدم و در طی یک دوره دو ساله ١٥٠ تا ٢٠٠ کتاب بریج و ٤٠٠ مجله خواندم. من در واقع تا سال ١٩٨٤ شروع به بازى نكرده بودم (من تازه سال اول را می خواندم) سپس برنده جایزه تازه کار سال ایالت نوادا شدم.
من Scrabble بازی کرده ام تقریباً به همان مدت بازی های دیگر. همچنين رتبه ملی تا ١٦٠٠ یا بیشتر گرفته ام. در اواخر دهه هشتاد من مثل همیشه بازی می‌کردم و به این فکر می‌کردم که با قدرت و آمادگى وارد بازی شوم. فکر می‌کردم با چند ساعت مطالعه در روز می‌توانم در عرض چند سال بازیکن برتر شوم. همچنان در آن زمان سعی می‌کردم زبان کره‌ای را یاد بگیرم .
